Jaka według Ciebie jest kondycja polskiego czytelnictwa? Książki nie zostały wyparte przez kolorowe pisemka?

Brak mi kompetencji, by odpowiedzieć na to pytanie. Nie chcę opierać się na wyczytanych statystykach Matki-Naszej-Wyborczej (parafrazuję Masłowską). Mogę jedynie intuicyjnie określić, że nie boję się o książki, np. że całkiem zostaną wyparte nie tyle przez kolorowe pisemka, co przez e-booki i audiobooki. Ale czytający zawsze będą w mniejszości. Edukujmy się w wyborze lektur. Brakuje mi takich edukacyjnych kampanii społecznych w mediach, o czym już wspominałam. Poza tym uważam (i to jest ściśle związane też z czytelnictwem), że bardzo ważne jest, by jak największa część społeczeństwa traktowała kulturę nie jako dodatek do codziennych spraw, tylko jako sposób życia.

Koszulki, torby, kubki… masz pomysł co jeszcze można uatrakcyjnić cytatami?

Pomysły mam, ale ich nie zdradzę, póki ich nie zrealizujemy. 🙂

Kiedy najczęściej dopada Cię wena? Masz swoją ulubioną porę, miejsce? Możesz zdradzić plany na nowe projekty (ku jakim twórcom się skłaniasz)?

Przepraszam, ale nie wierzę w takie pytanie, tzn. nie wiem chyba co to znaczy, że kogoś „dopada wena”. To chyba stereotyp. Oczywiście muszę mieć swoje warunki do pracy, ale jej nie towarzyszy jakieś enigmatyczne natchnienie. Muszę być sama, muszę mieć czas i muszę zacząć: a jak już pracuję, to nie czuję mijania czasu. A nowe projekty powstaną niedługo, na razie na liście są: architekt, poeta i pisarz, ale chyba znowu zrobię konkurs na facebooku.

Planujecie z ekipą ze sklepu odwiedzić inne miasta np. na targach, czy dobrze wam w Poznaniu?

Tak, rozglądamy się, ale problem w tym, że mamy dużo bieżących obowiązków związanych z pracą – i w sklepie i w naszej agencji reklamowej Rekord, która jest matką Sklepu z cytatami. Mamy też kilka niedobrych doświadczeń związanych z tymczasowymi przenosinami sklepu poza poznańską siedzibę na Kościuszki. Ale planujemy zbudować swoje przenośne stoisko, żeby zachować niezależność i poziom estetyczny na tego typu imprezach. Dostajemy sporo zaproszeń, ale niestety najczęściej takie wyprawy są po prostu nieopłacalne.  

Odejdźmy na chwilę od tematu Sklepu. Czym się zajmujesz, co lubisz robić, jeśli masz chwilowo wolne?

Mam problem z tymi ogólnymi pytaniami…:)

Studiuję zaocznie fotografię na ASP (właściwie na UAPie), więc trochę robię zdjęć i innych projektów graficznych, zaraz zacznę sezon rowerowo-pływacki, lubię dobre jedzenie, seanse filmowe (marzę o rzutniku), lubię wycieczki poza miasto, lubię godzinami przeglądać strony z pięknymi wnętrzami, lubię włóczęgi po mieście…

Z ekipą byliście ostatnio we Wrocławiu na „Dziadach w reżyserii Michała Zadary, jak wrażenia?

Ogólnie jesteśmy pozytywnie zaskoczeni. Że Michał Zadara w ogóle to zrobił, całe „Dziady” Mickiewicza na scenie (tzn. część III ma być w 2016 roku). Nie wierzyłam, że to wytrzymam i że ten tekst nie będzie na scenie „zgrzytać”. Co prawda uważam, że I część była bardzo słaba, ale II i IV bardzo dobre. Szacunek dla 1 Myśliwego, Guślarza i Gustawa: to jedyne mocne role aktorskie. Choć Gustaw miał zadanie straszne i dotykał granicy…

Jest jakaś ikona kultury, która Cię inspiruje?

Znów jedno ze „zbyt szerokich” pytań 🙂 Sporo ludzi kultury mnie inspiruje, zmarłych i żyjących. Ale właśnie dlatego, że – tak jak wspomniałam – traktuję kulturę jako sposób życia, a nie dodatek do niego, to pytanie musiałoby być konkretniejsze. Trzeba by też ustalić czy jednakowo definiujemy pojęcie ikony kultury. Chyba że mam przyzwolenie na odwołanie się do swoich osobistych ikon kultury, których mam wiele. Ostatnio na przykład wraca do mnie często Man Ray, fascynuje mnie Anish Kapoor, Donald Judd, Frank Stella. Ale to tylko kilka przykładów z dziedziny wizualnej. To temat–rzeka!

Czego Ci życzyć?

Czasu na twórczą pracę i na relaksowanie się. I proszę mi życzyć, żebym w tym roku pojechała na wycieczkę np. do Gruzji albo na Islandię. I jeszcze proszę nam życzyć, żeby dobrze przyjęły się przenosiny Sklepu z cytatami z ulicy Kościuszki w Poznaniu na ulicę św. Jerzego na Wildzie. Pod koniec maja przeprowadzka. Pani pierwszej o tym mówię publicznie. 

Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała: Katarzyna Mierzejewska