Dworzec Morski został oddany do użytku 8 grudnia 1933 roku. Od początku był jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów powstającej Gdyni.

Dworzec od początku wzbudzał podziw przestrzenią (2,5 tys. metrów kw. powierzchni) oraz wyjątkową czworokątną kopułą żelbetową, wieńczoną świetlikiem. Wrażenie robi też wystrój w stylu art déco, składający się m.in. z mozaikowych posadzek, kinkietów i rzeźbionej stolarki.

Gmach od początku swojego istnienia był związany z podróżowaniem. Dworzec przez lata służył obsłudze ruchu emigracyjnego i to stąd setki tysięcy ludzi wyruszało w świat. Tu również cumowały legendarne polskie transatlantyki na czele z m/s Batory. Podczas wojny Dworzec Morski został poważnie uszkodzony. W wyniku bombardowań ucierpiała północno-zachodnia część budynku. Przez kolejne 70 lat bryła budynku nosiła bliznę w postaci charakterystycznej asymetrii. Dopiero obecna adaptacja przywróciła budynkowi harmonię.

W powojennej rzeczywistości dworzec odzyskał wcześniejszą rolę, ale morski ruch pasażerski nie miał już swojej dynamiki. Końcem pewnej epoki był 1988 rok, kiedy w swój ostatni rejs wyruszył „Stefan Batory”. W 1990 roku budynek trafił do rejestru zabytków. Użytkowany był później jako magazyny i dojrzewalnia bananów. W lutym 2012 budynek został przekazany powstającemu Muzeum Emigracji.

fot. gdynia.pl, Muzeum Miasta Gdyni, Narodowe Archiwum Cyfrowe