Mija właśnie 125. rocznica założenia domu mody Lanvin, co czyni go najstarszym nie tylko w Paryżu, ale i na świecie. Marka stworzona od zera przez początkującą francuską krawcową do dnia dzisiejszego wiedzie prym w świecie mody i jest uznawana za jedną z najważniejszych oraz najbardziej luksusowych.

Jeanne Marie Lanvin urodziła się w 1867 roku w skromnej, wielodzietnej, francuskiej rodzinie. Od najmłodszych lat zajmowała się krawiectwem, projektowaniem kapeluszy i ubranek dla dzieci.

Pierwsze szlify w swoim fachu zaczęła zdobywać już w 1880, będąc w domu Talbot dziewczyną na posyłki, początkującą szwaczką, zgłębiającą struktury tkanin i podpatrującą  kulisy handlu. Szybo zyskała przydomek „La Petite Omnibus” – Małego Omnibusa.

Zmuszona ciężką sytuacją materialną, mając 16 lat rozpoczęła praktyki u Madame Felix przy 15 rue du Faubourg Saint-Honoré w Paryżu (do dzisiaj znajduje się tam główna siedziba Lanvin Menswear). Właśnie tam tworzyła swoje pierwsze modele kapeluszy. Zdobyte doświadczenie sprawiło, że jej projekty cieszyły się tak ogromną popularnością, iż w 1889 roku otworzyła swój własny butik z kapeluszami, rozchwytywanymi przez domy mody oraz oczywiście bogate klientki.

Kariera Jeanne Lanvin nabrała zdecydowanego tempa po ślubie z włoskim arystokratą Henri-Emile-Georges di Pietro, a rozkwitła po urodzeniu dziecka. To właśnie jej córeczka – Marguerite, zainspirowała ją do stworzenie kolekcji ubrań dla najmłodszych. Wymyślając coraz to wspanialsze kreacje dla swojej małej muzy, szyjąc kolejne plisowane sukienki zdobione angielskim haftem, Lanvin przyciągnęła do swojego butiku inne matki, poszukujące ubrań dla swoich pociech, a później dla siebie.  To dało upust pomysłom na kolekcje dla matek i córek, które przypadły do gustu wielu klientkom i stały się wypadkową do tworzenia popularnego logo marki, którym zajął się rysownik Paul Ribe.

Potrzeba matką wynalazku, a więc wkrótce w pracowni Lanvin zaczęto realizować również przeskalowane wersje projektów – dla dorosłych. Zyskały one ogromną aprobatę wśród paryskich elit. Ubrania były bardzo dziewczęce, ale jednocześnie szykowne i eleganckie. Lanvin zwracała uwagę na dobór ubrań do urody oraz budowy ciała. Najbardziej zasłynęła ze swoich „robes de style” czyli sukni z szerokimi, rozłożystymi spódnicami. Te o linii syreny, powróciły do mody w latach 30-tych, pasowały idealnie do stylistyki rodzącego się wówczas Art Deco, nieco na przekór Wielkiemu Kryzysowi. Zdobienia, hafty i dekoracje stanowiły opozycję do popularnych w tamtych czasach, prostych form, co w szybkim czasie przyczyniło się do zyskania dużego grona wiernych klientek. 

Fama na temat projektów Lanvin dotarła również do Hollywood, a ich wielką wielbicielką była między innymi Marlena Dietrich, która ukochała kreacje z wysokiej jakości aksamitu, szyfonu i tafty oraz brokatu.

W 1909 roku po raz pierwszy w Vogue pojawiła się wzmianka o Jeanne-Marie Lanvin, a trzy lata później, obszerna publikacja, przybliżająca czytelnikom kulisy powstawania projektów tej marki. W tym samym roku Lanvin została członkinią „Syndicate Chamber of Parisian Couture”, co nadało jej formalny status mistrza krawieckiego.

Po śmierci projektantki w 1946 roku, firma przeszła w ręce jej ukochanej córki, która do współpracy zaprosiła Antonio Canovas del Castillo del Reya, jednego z najbardziej obiecujących wówczas francuskich projektantów. Młody twórca projektował kreacje dla marki przez kolejne trzynaście lat. W latach późniejszych, dowództwo przejmowali: Jules-François Crahay, Claude Montana i finalnie Alber Elbaz, który pracuje w zespole od 2001 roku aż do dzisiaj, jako czołowy projektant.

Lanvin jest jedną z najbardziej cenionych luksusowych marek na świecie oraz jedną z najdroższych. Grono fanów jej projektów jest coraz szersze. Kreacje Lanvin widywane są najczęściej na największych galach, takich jak Oscary, gdzie choćby w tym roku zaprezentowali się w nich Meryl Streep oraz Pharrell Williams (tak, chodzi o szorty).

W Polsce butik Lanvin otworzył się dopiero w 2011 roku, w warszawskim luksusowym domu handlowym VITKAC, pozwalając zaspokoić głód wymagającym fankom marki.

Projekty Lanvin były dostępne dla szerszego grona modowych freaków, za sprawą kolekcji, którą stworzyli dla H&M. Jednak dni, a nawet minuty kreacji wiszących na wieszakach w sieciówce były policzone, gdyż wyprzedały sie błyskawicznie. W niektórych miastach nawet w ciągu pół godziny!

Z racji świętowania okrągłej rocznicy, na oficjalnej stronie Lanvin, powstała zakładka „Lanvin Heritage”, gdzie można poczytać o historii marki, a także obejrzeć archiwalne zdjęcia, a nawet krótkie nagrania z losów projektantki i jej projektach, zapisanych na zawsze w dziejach mody.

Olga Kowalczyk