Podczas ulewy dziesięć lat temu w ciągu ośmiu godzin, tj. od godz. 12.00 do godz. 20.00 spadło 127,7 mm wody na metr kwadratowy. To dwukrotnie więcej, niż wynosi dla Gdańska średni miesięczny opad w miesiącu lipcu (68 mm/m2). Główne nasilenie ulewy nastąpiło pomiędzy godz. 15.00 – 17.00 – w ciągu tych dwóch godzin spadło 90 mm/m2 deszczu.

 

Główne szkody:

 

Wody deszczowe z nurtem lokalnych potoków spłynęły do Kanału Raduni mającego maksymalną przepustowość do 25m3/sek. Na skutek ulewy Kanał musiał przejąć przepływ około pięć razy większy, czyli 125m3/sek. Nadwyżka wody przelała się na tereny przyległe – depresyjne. Do przelania doszło w pięciu miejscach:

 

– Rejon ul. Małomiejskiej / Serbskiej

– Rejon ul. Gościnnej

– Rejon ul. Niegowskiej

– Trakt Św. Wojciecha 417

– Trakt Św. Wojciecha 450

 

Przelew wód spowodował zalanie terenów zabudowanych w dzielnicach Św. Wojciech, Lipce, Orunia i Niegowo. Przerwana została komunikacja na drodze krajowej Nr 1 oraz poważnie zagrożona została linia kolejowa relacji Gdańsk – Tczew, tj. główny szlak kolejowy łączący Port i aglomerację Trójmiasta z pozostałą częścią kraju.

 

Na Potoku Strzyża nastąpiło przerwanie wału zbiornika retencyjnego „Srebrzysko”, co spowodowało lokalną powódź w odcinku środkowym potoku wzdłuż ul. Słowackiego (odcinek Potokowa – Grunwaldzka).

 

W sumie na skutek powodzi straty w infrastrukturze miasta zostały oszacowane na około 200 mln zł nie licząc strat poniesionych przez ludność. Powodzią dotkniętych zostało około 300 rodzin, a około 5 tys. osób otrzymało „kartę powodzianina” uprawniającą do otrzymania pomocy socjalnej.

 

Pomoc dla powodzian w pierwszych dniach koncentrowała się na działaniach doraźnych:

 

– zorganizowaniu noclegów dla osób, których mieszkania nie nadawały się do mieszkania

– wypłacie doraźnych zapomóg pieniężnych

– zakwaterowaniu gdańszczan w hotelach do czasu wskazania lokalu docelowego lub wyremontowania zniszczonych lokali

– porządkowaniu zalanych terenów i usuwaniu zanieczyszczeń

– wykonywaniu prac naprawczych w budynkach (porządkowanie, osuszanie, uszczelnianie instalacji, wykonywanie ekspertyz itp.)

 

W wyniku powodzi 304 osoby potrzebowały natychmiastowej ewakuacji. Miejsca noclegowe przygotowano dla nich w 11 placówkach. Były to: SP 56, koszary przy ul. Słowackiego, noclegownia w Nowym Porcie, Wojskowe Liceum Muzyczne przy ul. Łąkowej, SP 47, SP 8, SP 21, SP 41, PCK ul. Hallera, Sztab Kryzysowy Gdynia udostępnił wagony mieszkalne.

 

Na zakwaterowanie powodzian w hotelach do dnia 30 września 2002 r. wydatkowano kwotę 2 669 642,39 zł.  Po 30 września 2002 r. powodzianie zakwaterowani w hotelach uzyskali lokale docelowe lub wrócili do swoich wyremontowanych domów.

 

Na sprzątanie terenów zalanych w czasie powodzi, osuszanie, konieczne ekspertyzy budynków – wydatkowano kwotę 2 049 171,78 zł.

 

Wydatki na usuwanie skutków powodzi związane ze sferą mieszkalnictwa w latach 2001-2005 zamknęły się łącznie kwotą 41 603 294,23 zł. Za tę kwotę zakupiono m.in. 234 nowe mieszkania dla powodzian. Było to konieczne, gdyż 134 budynki należało rozebrać. 166 budynków (głównie na terenie Wrzeszcza i Oruni) zostało wyremontowanych.