Jeśli zachorujemy…

Biegunka podróżnych zwykle zanika samoczynnie, nawet bez zastosowania środków farmakologicznych. Standardowy czas występowania objawów to 3-5 dni. Jednak włączenie leków i probiotyków może go skrócić o 24-48 godzin. W momencie wystąpienia biegunki i/lub wymiotów należy w pierwszej kolejności uzupełniać płyny i elektrolity poprzez tzw. doustne kroplówki. W aptekach dostępne są wygodne do transportu saszetki ze zbilansowaną zawartością mikroelementów i elektrolitów, które po rozpuszczeniu w wodzie posłużą do nawadniania organizmu. Pamiętajmy, że dobowe zapotrzebowanie na wodę dla dorosłego człowieka w klimacie umiarkowanym to około 2-3 litry. To zapotrzebowanie oczywiście będzie wzrastało w przypadku wysokiej temperatury otoczenia (do 4-5 litrów/dobę). Należy również dodać ok. 300-500 ml na każdy biegunkowy stolec. Płyny możemy uzupełniać pijąc wodę mineralną czy słabą herbatę. Należy unikać mleka i napojów wytwarzanych na jego podstawie, soków owocowych i warzywnych oraz ziół. Kolejnym elementem leczenia jest dieta. Bezwzględnie ograniczamy sery, nabiał, surowe owoce i warzywa. Możemy spożywać biszkopty, suchary, pieczywo raczej białe i czerstwe oraz kleiki przygotowywane na wodzie. W leczeniu można zastosować probiotyki – czyli preparaty ze szczepami pałeczek kwasu mlekowego lub środki zawierające drożdże szczepu Sacharomyces boulardii. Dla złagodzenia objawów w postaci kurczowych bólów brzucha możemy zastosować leki rozkurczowe. Uzasadnione bywa również stosowanie leków przeciwbiegunkowych w celu zmniejszenia liczby wypróżnień i przyhamowania wzmożonego pasażu jelitowego. Przy braku poprawy po leczeniu objawowym dopuszczalne jest empiryczne podanie antybiotyku. W tym celu używamy antybiotyków o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym, jednak konkretny preparat powinien być zalecony przez lekarza z uwzględnieniem przeciwwskazań, uczuleń na leki, nietolerancji dotychczas stosowanych antybiotyków oraz interakcji z innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami.

Uwaga na drogi oddechowe

Częstym problemem w podróży – nierzadko związanym z nadmiernym eksploatowaniem klimatyzacji – są infekcje dróg oddechowych. W tym przypadku możemy zastosować substancje łagodzące najczęstsze dolegliwości tj. środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe jak preparaty paracetamolu i ibuprofenu, środki zmniejszające katar (doustnie lub donosowo) Przeciwkaszlowo, przy suchym kaszlu, można zastosować preparaty z dekstrometorfanem lub kodeiną, dostępne w postaci syropów i tabletek. W przypadku utrudnionego odkrztuszania zalecane są środki rozrzedzające wydzielinę. Dla złagodzenia bólu gardła możemy sięgnąć po aerozole lub tabletki do ssania. Wygodne do krótkotrwałego leczenia objawowego są preparaty łączone z lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, przeciwkaszlowym i zmniejszającym katar. Brak poprawy po 2-3 dniach powinien skłonić do wizyty u lekarza.

… i drogi moczowe

Zakażenia dróg moczowych mogą niezwykle mocno ograniczyć naszą mobilność i pozbawić możliwości korzystania z uroków wakacyjnego wypoczynku. Zdecydowanie częściej występują u kobiet i zwykle mają podłoże bakteryjne. Osoby, które wcześniej przebyły ostre zakażenia dróg moczowych powinny zaopatrzyć się przed wyjazdem w środki farmakologiczne. Oprócz leków przeciwbakteryjnych można stosować leki przeciwbólowe i rozkurczowe. Należy również pamiętać o potrzebie przyjmowana dużej ilości płynów ponieważ mechaniczne „wypłukiwanie” bakterii z dróg moczowych poprawia skuteczność i szybkość leczenia.

Źródło: www.biuro-prasowe.enel.pl