Osiąganie kompromisu to bardzo trudna, ale także niezwykle przydatna umiejętność. Zamiast dążyć wyłącznie do własnych pragnień lub wręcz przeciwnie, z obawy przed konfliktem, rezygnowć z własnego zdania – warto powalczyć o osiągnięcie wspólnego dobra.

Pójście na kompromis wcale nie jest łatwe. Nie zawsze znajdziemy od razu rozwiązanie zadowalające obie strony, co nie znaczy, że nie warto próbować. Kompromis, aby miał być trwały powinien zadowalać każdą ze stron konfliktu. Osiągając porozumienie należy pamietać o ustalonych założeniach. Istotne jest, by każda ze stron dotrzymała swojej części umowy.

Kompromis – jest to element ważny głównie w pracy zespołowej. Aby móc osiągnąć wspólny cel, należy wyjść z założenia, że najważniejsze jest dobro wspólne. Zaangażowanie jednostki we wspólny wysiłek jest podstawą pracy zespołowej.

Punktem wyjsćia kostuktywnej rozmowy musi być poznanie poglądów drugiej osoby. Często przeświadczenie o słuszności naszych poglądów czyni nas ślepymi na poglądy innych. Takie błędne myślenie nie pozwala nam dostrzec zalet argumentów rozmówcy. Osoby zdeterminowane i nastwione na osobiste dążenia, często nawet nie próbują dostrzec i zrozumieć innych punktów widzenia. Odrzucają stanowisko konkurenta, zanim się z nim zapoznają, albo przeczą jego znaczeniu, uprzednio nie zastanawiając się nad jego sensem. W takiej sytuacji wszelkie szanse na kompromis są już zaprzepaszczone.

Aby lepiej poznać punkt widzenia drugiej strony, należy posługiwać się w rozmowie rozbudowanymi zdaniami i pytaniami otwartymi. Technika ta sprawi, że rozmówca będzie przekonany o naszym zaangażowaniu w rozmowę i skłoni go to do dalszej konwersacji. Warto w swoje wypowiedzi wplatać stwierdzenia: ,,Opowiedz mi o…’’, ,,Dlaczego tak uważasz?’’, ,,Jak moglibyśmy to zrobić lepiej?’’, ,,Pomóż mi lepiej zrozumieć ten problem’’. Prowadząc rozmowę w taki sposób, zachęcamy drugą stronę do podzielenia swoimi poglądami i sugestiami. Powinno to pogłębić wzajemne zrozumienie.

Kluczem konstruktywnej rozmowy jest z pwenością wzajemny szacunek.  Należy działać tak, by druga strona mogła nas szanować i tak samo traktuj swoich rozmówców. Takie postępowanie jest podstawą wzajemnego zaufania, które znacznie ułatwia zawarcie kompromisu.

Jeśli w grę wchodzą emocje, trudno będzie dojść do porozumienia. Najlepiej wrócić do rozmowy, kiedy emocje już opadną i łatwiej będzie odczytać wzajemne intencje. Aby lepiej zrozumieć drugą osobę, a tym samym osiągnąć oczekiwany wynik, warto postawić się w sytuacji rozmówcy

Stosując się do takiego modelu rozmowy, z pewnością będziesz przykładem dla innych, którzy będą chcieli, a nie musieli cię naśladować, ponieważ będą szanowali twój punkt widzenia bez względu na to czy się z nim zgadzają czy nie.

Beata Mironow