Dieta Zone, zwana inaczej dietą strefową, robi furorę za oceanem i w wielu krajach Europy. Uwielbiają ją hollywoodzkie gwiazdy – Demi Moore i Jennifer Aniston. W ciągu dwóch pierwszych tygodni jej stosowania można schudnąć trzy kilogramy, a następnie 1-3 miesięcznie. Takie tempo spadku wagi przeciwdziała wystąpieniu efektu jo-jo. Dieta strefowa pozwala ponadto na utrzymanie poziomu insuliny w równowadze oraz opiera się na przekonaniu, że żywność może działać jak lek.

Główne założenia diety strefowej

Założenia diety Zone są zbliżone do kardynalnych zasad prawidłowego sposobu odżywiania. W trakcie jej trwania spożywamy pięć posiłków dziennie, których wartość energetyczna nie powinna przekraczać 1700 kcal. Poszczególne posiłki muszą zachowywać odpowiednie proporcje trzech podstawowych składników pokarmowych – 30% białek, 40% węglowodanów i 30% tłuszczów. Dzienny jadłospis diety strefowej skomponowany jest z jedenastu cegiełek, a jedna z nich składa się z 1 porcji białka (1B), 1 porcji węglowodanów (1W) oraz 1 porcji tłuszczów (1T). Cegiełki komponuje się wedle uznania, korzystając z tabeli opracowanej przez autora diety. Osoba stosująca kurację Zone sama decyduje o ilości cegiełek przypadających na dany posiłek, np. 3 cegiełki na I śniadanie, 2 na II śniadanie, 3 na obiad, 1 na przekąskę i pozostałe 2 na kolację. W każdej kategorii – białek, tłuszczów i węglowodanów – dostępne są dwie grupy produktów, które są mniej lub bardziej wskazane. Korzystanie z pierwszej grupy pozwala na osiągnięcie pożądanych rezultatów w krótszym czasie. Dieta Zone wymaga, aby śniadanie było spożywane najpóźniej godzinę po przebudzeniu. Czas pomiędzy kolejnymi posiłkami nie powinien być dłuższy niż 5 godzin. Nieodłączny element kuracji stanowi aktywność fizyczna. Na 30 minut przed treningiem, jak również przed pójściem spać zalecana jest przekąska.

Tabela produktów

Produkty będące źródłem białka

Bardziej zalecane (pierwsza grupa) – chudy nabiał, ryby morskie i słodkowodne, owoce morza, drób, parówki sojowe, tofu.

Mniej zalecane (druga grupa) – jajka, ser żółty, wołowina, cielęcina, ser feta, wieprzowina.

Produkty będące źródłem węglowodanów

Bardziej zalecane (pierwsza grupa) – warzywa strączkowe, warzywa zielone niezawierające skrobi, kiełki, płatki owsiane, większość owoców.

Mniej zalecane (druga grupa) – ziemniaki, pieczywo jasne, ciemne i chrupkie, ryż biały, lody, dżemy, ketchup, rodzynki, makaron, mąka, naleśniki, miód, niektóre owoce i warzywa (kukurydza, marchew, buraki, groszek zielony, banan, ananas).

Produkty będące źródłem tłuszczów

Bardziej zalecane (pierwsza grupa) – awokado, migdały, oliwki, oliwa z oliwek, orzechy włoskie i ziemne, oleje roślinne z pierwszego tłoczenia, masło organiczne.

Mniej zalecane (druga grupa) – śmietana, sery pleśniowe i żółte, pistacje, majonez light.

Przykładowy jadłospis

Śniadanie: 3 wafle ryżowe (3W) posmarowane 3 łyżkami curry i awokado (3T) z 3 plasterkami (ok. 90g) chudej polędwicy (3B).

II śniadanie: Biały ser (60g, 2B) posypany kiełkami rzodkiewki (60g, 2W) i 2 łyżeczkami migdałów (2T).

Obiad: Dzwonko (150g) z łososia (3B) skropione sokiem z cytryny (1W) i łyżką oliwy z oliwek (2T), upieczone w folii. Sałatka ze szpinaku (1W), pokrojonego pomidora (1W) z łyżką posiekanych orzechów włoskich (1T).

Przekąska: Sałatka z ugotowanej piersi indyka (60g, 2B), papryki (1W) , jabłka (1W), 5 oliwek (1T) i ½ łyżki oliwy z oliwek (1T).

Kolacja: Plaster (30g) wędliny drobiowej (1B) z łyżeczką serka kremowego (1T). Owoc, np. winogrona, grapefruit, morele, mandarynki (1W).

Paulina Rożej