Podczas tegorocznej edycji warszawskiego przeglądu teatralnego będziemy mogli zobaczyć zarówno klasyki polskiego dramatu, spektakle Teatru Telewizji, najważniejsze premiery ubiegłego roku, jak i przedstawienia zaadresowane specjalnie do dzieci.

Warszawskie Spotkania Teatralne to bez wątpienia jedno z najważniejszych i najbardziej wyczekiwanych wydarzeń tego typu w Polsce. W tym roku na deskach teatru Dramatycznego, Teatru Studio oraz Teatru Powszechnego zostaną wystawione sztuki w reżyserii m.in. Radosława Rychcika, Remigiusza Brzyka, Krystiana Lupy, Małgorzaty Bogajewskiej, Michała Zadary, Krzysztofa Jasińskiego, a w wersji multimedialnej również Andrzeja Wajdy, Tadeusza Kantora, Jerzego Grzegorzewskiego czy Jerzego Jarockiego.

Przegląd rozpocznie się od sztuki Pawła Demirskiego pt. „Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!” w reżyserii Moniki Strzępki, związanej z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie. Spektakl ma być próbą przewartościowania romantycznych wizji Zygmunta Krasińskiego i odniesienia ich do problemów i  absurdów współczesności. Również drugiego dnia przeglądu pozostaniemy w kręgu literatury romantycznej, razem z „Dziadami” w reżyserii Radosława Rychcika, we współpracy z poznańskim Teatrem Nowym im. T. Łomnickiego. Z utworami Mickiewicza postanowił zmierzyć się też Michał Zadara, który razem z Teatrem Polskim we Wrocławiu przygotował „Dziady. Część I, II i IV oraz wiersz Upiór”. Ostatni spektakl odwołujący się do klasyków polskiej literatury, to „Wędrowanie według Stanisława Wyspiańskiego. Wesele. Wyzwolenie. Akropolis” w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego.

Nie zabraknie również adaptacji ważnej książki Szczepana Twardocha pt. „Morfina”, którą na deski teatru wprowadziła Ewelina Marciniak razem z Teatrem Śląskim w Katowicach. Sztuka podejmuje tematy tożsamości, również narodowej, eschatologii i etyki we współczesnym, zatrutym egoizmem i cynizmem świecie. Z kolei spektakl „Koń, Kobieta i Kanarek” w reż. Remigiusza Brzyka to opowieść o przemocy i ograniczeniach dotykających kobiet w katolicko-patriarchalnym społeczeństwie. Natomiast krakowski Teatr Bagatela przyjechał do Warszawy ze sztuką „Tato” Artura Pałygi, która luźno nawiązuje do „Listów do ojca” Franza Kafki. Sztuka porusza problemy, z jakimi boryka się większość rodzin – wzajemnych pretensji, niezadośćuczynionych krzywd, niespełnionych oczekiwań.

Jednym z najbardziej wyczekiwanych spektakli jest „Wycinka. Holzfällen” Thomasa Bernharda w reżyserii Krystiana Lupy, podejmujący problem wolności i jej mirażu, nieskrępowanej twórczości oraz roli artysty w życiu społeczeństwa. Na koniec zaprezentowana zostanie „Iwona, Księżniczka Burgunda” Witolda Gombrowicza w reżyserii Agaty Dudy‑Gracz, przewrotna opowieść o księciu Filipie, który na złość dworowi i jego konwenansom postanowił ożenić się z nieciekawą, prostą dziewczyną.

Prócz głównych spektakli możemy liczyć na szereg wydarzeń towarzyszących festiwalowi, takich jak wernisaż wystawy „Mikołajska w Dramatycznym”, zorganizowanej z okazji 90. urodzin zasłużonej dla polskiego teatru aktorki Haliny Mikołajskiej czy głośna sztuka György Spiró „Szalbierz”, która miała swoją premierę 10 stycznia.

Całe wydarzenie trwać będzie od 21.03 do 02.04, bilety wciąż są w sprzedaży. Na wszystkie spektakle Teatru Telewizji wstęp jest wolny.

________

Źródło: warszawskie.org, facebook.com/33WST.