Wokół spożywania pieczywa chrupkiego na diecie urosło mnóstwo mitów. Wiele osób traktuje je jako zastępnik tradycyjnego chleba. Pomimo tego, że kromki tego pieczywa są bardzo lekkie nie przekłada się to na ich niską kaloryczność.

Wysoki indeks glikemiczny

Pieczywo chrupkie posiada wysoki indeks glikemiczny, który jest wskaźnikiem zawartości cukru w produkcie węglowodanowym. Poziom glukozy we krwi wzrasta po spożyciu nawet niewielkiej ilości tego pieczywa. Produkt ten powoduje zarówno szybki wzrost stężenia glukozy we krwi, jak i utrzymywanie się takiego stanu przez dłuższy okres czasu. Stymuluje to trzustkę do zwiększonego wydzielania insuliny, której ilość ma wpływ na zrzucanie zbędnych kilogramów. Po spożyciu posiłku składającego się z tego pieczywa następują duże wahania cukru, a po krótkim czasie pojawiają się napady głodu. Dieta, w której duży udział mają „tekturki”, może prowadzić do efektów jo-jo.

Zdecydowanie bardziej kaloryczne pieczywo

100g chleba baltonowskiego dostarcza 250 kcal. Chleb żytni pełnoziarnisty to niecałe 240 kcal w 100g. Natomiast taka sama ilość pieczywa chrupkiego to aż 357 kcal. Jedna jego kromka jest oczywiście bardzo lekka, co wielu osobom pozwala sądzić, że można bezkarnie pochłaniać ich niezliczone ilości. Jednak trudno za ich sprawą osiągnąć uczucie sytości, które pojawia się po spożyciu tradycyjnego chleba. Pieczywo chrupkie jest źródłem błonnika i białka, chociaż ilości te porównywalne są z innymi produktami zbożowymi. Natomiast zawartość w nim węglowodanów jest bardzo wysoka. Za włączeniem ich do diety przemawia niższa zawartość sodu na korzyść potasu, który reguluje ciśnienie krwi i odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie nerek. Jest także bogatym źródłem fosforu, magnezu i wapnia.

Paulina Rożej