Utrata jędrności, zmarszczki, nierówna powierzchnia, szary koloryt, zaskórniki, przebarwienia, blizny potrądzikowe … ile problemów stwarza nam nasza skóra? Jak sobie z nimi radzić? Domowa pielęgnacja to nie wszystko. Warto od czasu do czasu odwiedzić salon kosmetyczny lub gabinet medycyny estetycznej, gdzie nasza skóra dozna prawdziwej rewolucji piękna! Przyjrzyjmy się bliżej peelingom chemicznym, jakże popularnym w dziedzinie dermatologii i kosmetologii.

Działanie peelingów chemicznych

Peelingi chemiczne złuszczają i usuwają zrogowaciałą warstwę naskórka, co powoduje głębokie oczyszczanie i odblokowanie porów, wyrównanie powierzchni skóry, jej odnowę i rozjaśnienie. Wywierają korzystny wpływ na redukcję przebarwień, blizn potrądzikowych oraz zmarszczek.  Wskazaniami do peelingów chemicznych są m.in. trądzik zaskórnikowy i grudkowo – krostkowy, przebarwienia pozapalne, blizny potrądzikowe, utrata jędrności, zmarszczki, zaburzenia rogowacenia, piegi, ostuda, plamy soczewicowate, uszkodzenia posłoneczne skóry.

Na czym polega zabieg peelingiem chemicznym

Podczas zabiegu aplikowana jest substancja, która reagując z powierzchniowymi warstwami skóry, wywołuje złuszczanie naskórka. Mechanizm złuszczania pobudza skórę do procesów regeneracji. Dzięki temu w skórze właściwej następuje wzrost produkcji kolagenu, co czyni skórę bardziej jędrną i promienną. Działaniu podlegają powierzchniowe, a także głębsze warstwy skóry.

Przeciwwskazania do peelingów chemicznych

Do głównych przeciwwskazań do zabiegów peelingami chemicznymi należą: aktywna infekcja wirusowa (opryszczka, brodawki), aktywne infekcje bakteryjne, świeże blizny, terapie światłem, zabieg chirurgiczny twarzy, kuracja izotretinoiną, aktywne zapalne choroby skóry (trądzik ropowiczy, wyprysk, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca), ciąża, skłonność do powstawania keloidów (przy peelingach średniogłębokich i głębokich), stosowanie preparatów z pochodnymi kwasu witaminy A, nałogowe opalanie się, alergia na substancje złuszczające.

Podział peelingów chemicznych

W zależności od głębokości i mocy działania, peelingi chemiczne dzieli się na: bardzo powierzchniowe i powierzchniowe (działające w obrębie naskórka), średniogłębokie (obejmujące cały naskórek oraz powierzchniową warstwę skóry właściwej), głębokie (działające w głębszych warstwach skóry właściwej). Głębokość złuszczania zależy od rodzaju substancji i jej stężenia, ph roztworu oraz czasu  kontaktu ze skórą. Moc i skuteczność peelingu zwiększa się wraz ze wzrostem stężenia substancji, przy jak najniższym pH roztworu. Substancje stosowane w peelingach chemicznych, ze względu na specyfikę działania, dzieli się na: wywołujące zmianę metabolizmu komórek (co wywołuje tak zwany efekt metaboliczny – szybsze złuszczanie komórek) oraz powodujące niszczenie komórek (martwe komórki są złuszczane).

Peelingi bardzo powierzchniowe i powierzchniowe

Tego rodzaju peelingi są najczęściej stosowane przy użyciu: kwasu glikolowego (20 – 70%), kwasu salicylowego (10 – 30%), kwasu migdałowego (20 – 50%), kwasu pirogronowego (40 – 50%), płynu Jessnera (kwas mlekowy 15% + kwas salicylowy 14% + rezorcynol 15% lub kwas trichlorooctowy 15% – 30%) Największą zdolność do penetracji skóry (czyli do głębszego jej złuszczania) posiadają kwas trichlorooctowy (TCA) i kwas glikolowy. Niestety ich efektywność przekłada się także na silniejsze działanie drażniące. Kwas migdałowy wykazuje większą moc niż kwas glikolowy, jednak znacznie słabiej wnika w głąb skóry. Z tego względu jego działanie jest wolniejsze i delikatniejsze. Kwas salicylowy, dzięki swoim właściwościom bakteriostatycznym, zalecany jest osobom z aktywnym trądzikiem. Kwas pirogronowy również znajduje zastosowanie u pacjentów ze zmianami trądzikowymi.

Peelingi średniogłębokie

Substancja najczęściej stosowana w peelingach średniogłębokich to TCA (35 – 50%). Celem zabiegu jest wywołanie martwicy naskórka i górnych warstw skóry, skutkiem czego skóra zostaje pobudzona do odnowy biologicznej oraz syntezy kolagenu i elastyny. TCA w stężeniach powyżej 45% może działać toksycznie na organizm, a także niesie ryzyko powstawania blizn. Zabieg kwasem trichlorooctowym w głębszych stężeniach należy zatem wykonywać wyłącznie w gabinetach lekarskich.  Często łączy się TCA 35% z płynem Jessnera, bądź też z  kwasem glikolowym 70%.

Peelingi głębokie

Do peelingów głębokich wykorzystywany  jest głównie fenol. Substancja ta niesie za sobą duże ryzyko powikłań (zdarza się, że bardzo poważnych), dlatego złuszczanie fenolem należy wykonywać u lekarza z dużym doświadczeniem. Fenol jest substancją toksyczną, wchłaniającą się z powierzchni skóry. Stosowany na większe powierzchnie, może powodować uszkodzenia nerek i wątroby oraz zaburzenia rytmu serca. Powierzchnia skóry poddawana zabiegowi musi być zatem ograniczona.

Możliwe powikłania po peelingach chemicznych

Po zabiegach złuszczania powierzchniowego komplikacje zdarzają się niezwykle rzadko. Ryzykiem obarczone są przede wszystkim peelingi średniogłębokie i głębokie. Diametralną rolę odgrywają tu jednak predyspozycje danego pacjenta. Najczęściej występujące powikłania to: przetrwały rumień, przebarwienia pozapalne, aktywacja opryszczki.

Złuszczanie peelingami chemicznymi wykonuje się w okresie jesienno – zimowym, kiedy nasłonecznienie jest najmniejsze. Zima się kończy, zatem to ostatni dzwonek na tego typu zabiegi. Nie zwlekajmy dłużej! Niech nasza skóra rozkwitnie na wiosnę! 🙂 

Joanna Kamińska