Hiszpański reżyser nie zwalnia tempa! Jego specyficzny humor nadal budzi sympatię. Gorzkie komedie Almodóvara wciąż cieszą się niemalejącym zainteresowaniem, ponieważ jest to idealny pomysł na relaks po pracy. W artykule znajdziecie listę propozycji filmów Almodóvara, których wstyd nie znać!

fot. materiały prasowe

1. WSZYSTKO O MOJEJ MATCE (TODO SOBRE MI MADRE, 1999)

Najbardziej obsypany nagrodami film Almodóvara, który nie dość, że zgarnął Oscara, to jeszcze Złoty Glob i Złotą Palmę w Cannes. Historia matki, która próbuje się uporać ze śmiercią własnego syna, złapała za serce niejedną kobietę. Kreacje Cecilii Roth, Marisy Paredes i Penélope Cruz udowadniają swój kunszt aktorski, więc nie dziwi fakt, że są to ulubione aktorki Almodóvara. Plejada przedstawionych postaci (prostytutki, transwestyci, aktorki) i mieszanie się wielu wątków sprawiają, że reżyser zalewa nas absurdalnym humorem i kiczem, a jednocześnie przy tym film jest zadziwiająco szczery. Według wielu jest to najbardziej udana „almodrama” spośród wszystkich filmów reżysera.

2. KOBIETY NA SKRAJU ZAŁAMANIA NERWOWEGO (MUJERES AL BORDE DE UN ATAQUE DE NERVIOS, 1988)

Niezwykle udany debiut reżysera, dzięki któremu zrobił międzynarodową karierę. „Kobiety…” zostały nominowane do Oscara, Złotych Globów i wielu innych nagród. Kameralna i w prosty sposób napisana komedia opowiada o perypetiach kilku kobiet, które borykają się z problemami miłosnymi – poruszane są takie tematy jak zdrada, pożądanie i zazdrość. Choć w filmie pojawiają się dramatyczne zwroty akcji (np. próby samobójcze), według wielu jest to jedna z najzabawniejszych i najprzystępniejszych komedii Almodóvara, także dla widzów nieznających szerzej humoru reżysera.

 3. VOLVER, 2006

Jest to wyjątkowy film, ponieważ główną rolę Almodóvar przydzielił swojej muzie – Penélope Cruz. To także mieszanka, w której przoduje – kino kobiece z wątkiem kryminalnym. W filmie całą swoją uwagę poświęca kobietom, dlatego mężczyźni albo są nieobecni, albo ucieleśniają zło. „Volver” porusza temat relacji między bohaterkami – zwłaszcza matką i córką, ale także między przyjaciółkami. Cały film został tak nakręcony, aby widz obejrzał go z przymrużeniem oka – czyli właściwym podejściem do kina Almodóvara.

 4. SKÓRA, W KTÓREJ ŻYJĘ (LA PIEL QUE HABITO, 2011)

Kontrowersyjny thriller na podstawie książki „Tarantula” Thierry’ego Jonqueta udowodnił, że Almodóvar nie jest reżyserem jednego gatunku. Antonio Banderas gra opętanego śmiercią żony chirurga plastycznego. Jest w swej roli niezwykle mroczny i przekonujący, co pozwala dostrzec pewne symbole zawarte w filmie. Almodóvar interpretuje i analizuje kwestę ludzkiego ciała, płci i wolnej woli. Przy okazji, nie rezygnuje z elementów, które są charakterystyczne dla niego – wątków kryminalnych przeplatanych tymi znanymi z oper mydlanych.

 5. PRZELOTNI KOCHANKOWIE (LOS AMANTES PASAJEROS, 2013)

Akcja komedii ma miejsce na pokładzie samolotu. Podczas lotu z Madrytu do Meksyku samolot ulega usterce. Pasażerowie nie wiedzą, co ich czeka, gdyż w planach jest lądowanie awaryjne. Film pokazuje zachowania poszczególnych osób, a także absurdalne sytuacje, które mogą mieć miejsce na pokładzie. Według wielu „Przelotni kochankowie” zostali nakręceni ku pokrzepieniu serc. Ojczysty kraj Almodóvara pogrążony był w głębokim kryzysie gospodarczym i bohaterów filmu przyrównuje do Hiszpanów – tak samo, jak oni są o krok od tragedii i reżyser sugeruje, jak należy sobie z taką sytuacją poradzić.

Patrycja Sieląg