Cha-cha to taniec latynoamerykański, którego nazwa pochodzi od wydawanego przez stopy dźwięku. Tancerze na parkiecie wykonują charakterystyczny krok zwany ,,chasse”, który w znacznej mierze przyczynił się do stworzenia nazwy tańca. Cha-chę tańczy się do bardzo wyrazistej i dynamicznej muzyki, która stanowi mieszankę kubańskich rytmów ludowych i jazzu.

Cha-cha dla każdego

Jeżeli ktoś nigdy wcześniej nie miał styczności z tańcem, albo uważa, że nie ma odpowiednich umiejętności lub poczucia rytmu, nie musi martwić się tym, że nie da sobie rady. Cha-cha jest tańcem dynamicznym, ale trenerzy uważają, że połączenia kroków są dosyć łatwe przez co szybko się je zapamiętuje. Poza tym wyraźne uderzenia dźwięków powodują, że stosunkowo nietrudno jest nadążyć z muzyką. Tempo cha-chy to 32-34 takty na minutę, takt 4/4.

Historia tańca

Taniec stworzył Brytyjczyk Pierre Lavell, który podczas wizyty na Kubie zwrócił uwagę na sposób w jaki tańczona jest rumba, ponieważ układy w rumbie kubańskiej różniły się od europejskich. Po powrocie do Wielkiej Brytanii na podstawie kroków poznanych na Kubie Lavell stworzył zupełnie nowy taniec opierający się na nieznanych u nas krokach. Forma cha-chy została ujednolicona dopiero w 1953 roku, więc zaliczana jest do stosunkowo młodych tańców. Kilkakrotnie zmieniano jej reguły.

Cechy tańca

Cha-cha składa się z około 20 podstawowych figur i opartych na nich niezliczonych wariacji. Tancerze wykonują ruchy energiczne i zadziorne. Charakterystyczne dla tego rodzaju tańca są przeprosty oraz silna praca bioder. Nogi podczas tańca nie powinny wychodzić poza obrys ciała. Jeżeli chodzi o kroki to stawiane są z podeszwy na całą stopę, same stopy natomiast skierowane są do parkietu.

Podstawowe kroki cha-chy są stosunkowo łatwe, więc w połączeniu z zaangażowaniem, energią i uśmiechem potrafią być naprawdę efektowne. Właśnie dzięki energiczności i radości, jaką czerpie się z tańca cha-cha jest coraz popularniejsza.

Urszula Rudzińska