Goethe-Institut zaprezentuje 17 lipca w Nowym Teatrze wyjątkowy spektakl. Będzie to niezwykła, taneczna opowieść Heleny Waldmann o pracy w fabrykach tekstylnych w Bangladeszu. Choreografia, w której tancerze stając się ludzką maszyną do szycia, próbują oddać atmosferę pracy na akord.

Co kryje się za słowami Made in Bangladesh? Helena Waldmann wraz z 12 bangladeskimi tancerzami kathak odwiedziła fabryki tekstylne w Bangladeszu i zbadała panujące tam szczególne warunki pracy, które przetworzyła w swojej choreografii inspirując się powtarzalnymi gestami robotników szwalni.

Nie jestem wystarczająco silna, by wykonywać tę pracę. Wciąż jestem wykorzystywana i zmuszana – takie i podobne wypowiedzi szwaczek pojawiają się podczas spektaklu na ekranie. Ze sceny padają również zupełnie inne słowa: Jestem dumna z tego, że jestem częścią przemysłu modowego – dumna z mojej niezależności.

Sprzeczne opinie szwaczek obrazują nierozwiązane i nierozwiązywalne problemy, które Helena Waldmann poznała podczas swoich poszukiwań i obserwacji w Bangladeszu. W drugiej części przedstawienia pojawiają się analogie do europejskiego sektora kulturalnego i jego samo wyzyskujących się struktur. Made in Bangladesh to niewygodna sztuka, która dzięki swej konsekwencji i cielesnej plastyczności daje artystyczny wyraz zastraszającym stosunkom pracy panującym w dzisiejszym świecie.

Więcej informacji: www.goethe.de/swietujemy