To ich zdjęcia zdobią okładki światowych magazynów, a gwiazdy uwielbiają ich za piękne portrety. Przyjrzyj się sylwetkom najznamienitszych fotografów mody, ich pracy i przekonaj, że za pięknymi zdjęciami kryją się ciekawe historie artystów.

Zdjęcia Mario Testino są bardzo sensualne, a kobiety stojące przed jego aparatem kipią seksualnością. Kto spodziewałby się, że Mario Testino uczęszczał do katolickiej szkoły i pochodził z konserwatywnej rodziny? Do tego jako młody chłopak marzył by zostać księdzem. Początkowo studiował ekonomię. W 1976 roku wybrał inną drogę, przeprowadzając się do Londynu i zaczął studiować fotografię. Nie mając wiele pieniędzy zamieszkał w nieodnowionym piętrze szpitala. Utrzymywał się z pieniędzy zarobionych podczas pracy w restauracji – pracował jako kelner. Podobno przefarbowanie włosów na różowo pomogło mu zostać dostrzeżonym i zaistnieć w świecie fotografii.

W wywiadzie udzielonym dla “The Talks” na pytanie czy kiedykolwiek wykonał perfekcyjne zdjęcie odpowiedział – nie nigdy. Nie zmienia to faktu, że prawie każda fotografia Testino jest doskonała. Pracuje dla najlepszych magazynów jak Vogue, Vanity Fair i sportretował mnóstwo gwiazd m.in. Kate Winslet, Marion Cotillard, Kim Basinger, Kristen Stewart, Cameron Diaz, Gwyneth Paltrow, Julia Roberts, Meg Ryan, Catherine Zeta-Jones. Robiąc zdjęcia dla Gucci, Burberry czy Versace, stara się znaleźć idealny moment, kiedy fotografowana kobieta jest dokładnie taka, jaką kreatorzy mody chcieliby stworzyć przez swoje projekty.

Jak osiągnął tak wielki sukces? Przepis jest prosty. Jeśli chcesz coś osiągnąć, musisz zainwestować w to czas i energię – mówi Testino

{youtube}jOrv9epHAIk|600|450|0{/youtube}

{youtube}FkTgD06wQF8|600|450|0{/youtube}

Patrick Demarcherlier dostał aparat fotograficzny na 17 urodziny od swojego ojczyma. Uczył się jak wywoływać film, retuszować negatywy i zaczął fotografować przyjaciół oraz wesela. W 1975 roku opuścił Paryż, by być ze swoją dziewczyną i przeniósł się do Nowego Jorku. Odkrył fotografię mody, pracując jako freelancer. Uczył się od najlepszych nazwisk m.in. Henriego Cartier-Bressona. Jego prace przyciągnęły magazyny takie jak Elle, Marie Clair, a następnie Vogue i Harper’s Bazaar. Z ostatnim wymienionym tytułem pracuje od 1992 roku i nieprzerwalnie jest ich najważniejszym fotografem.

Jego postać została nadmieniona w filmie Diabeł ubiera się u Prady. Chodzi o scenę podczas pierwszego dnia pracy Andy (Anne Hathway), kiedy to Miranda Priestly (Meryl Streep) pyta ją, czy Demarhelier potwierdził spotkanie i zostawia kompletnie zmieszaną. Sytuację opanowuje asystentka Emily, która dzwoni do biura fotografa, a po chwili odpowiada – Mam Patricka! Postać Patricka Demarcherliera pojawia się również w filmie dokumentalnym „Wrześniowy numer” opowiadającym o najważniejszym wydaniu amerykańskiego Vogue’a. Kiedy zdjęcia Edwarda Enninfula okazują się niedostatecznie dobre, Grace Coddington dzwoni do Patrick Demarcherliera jako do fotografa ostatniej szansy. Legenda fotografii mody oczywiście podołała zadaniu.

{youtube} GlSao5WAsFc |600|450|0{/youtube}

{youtube}UK9g_FKzGLY|600|450|0{/youtube}

Tim Walker zaczął fotografować jako dziecko. Jak sam mówi, nie pamięta dokładnie w jakim wieku rozpoczął fotograficzną przygodę, ale mógł mieć około 9 lat. Pożyczył aparat od brata i nie mógł się z nim rozstać. Zaczął jak większość początkujących fotografów – utrwalał na zdjęciach wszystko, co go otaczało. W pewnym momencie zaczął myśleć o sobie jako styliście, ponieważ przerażała go techniczna strona fotografii. Ostatecznie postawił na tworzenie zdjęć.

Po 1994 roku Tim Walker pracował jako asystent samego Richarda Avedona. W wieku 25 lat zrobił pierwszą sesję zdjęciową dla Vogue’a.

To co zawsze trzymało go przy pracy fotografa i sprawiało, że chciał robić coraz więcej obrazów za pomocą aparatu to ekscytacja, która towarzyszy składaniu elementów sprawiających, że tworzy się coś magicznego. Ważne jest dla niego tworzenie zdjęć zarówno poruszających widza, jak i pięknych. Fotografie Tima Walkera są bajkowe, lekko oniryczne. Patrząc na jego obrazy ma się wrażenie, że wchodzi się do innego, baśniowego świata.

{youtube} nSAM-EgFmcM|600|450|0{/youtube}

{youtube} NsfrFpAcc1c |600|450|0{/youtube}

Annie Leibovitz swoją fotograficzną historię rozpoczęła po pobycie z rodziną na Filipinach, gdzie dokumentowała pobyt rodziców i pięciorga rodzeństwa. W 1970 roku złożyła podanie o pracę w nowo powstałym wtedy czasopiśmie „The Rolling Stone”. Jej portfolio było na tyle dobre, że zaproponowano jej stanowisko głównego fotografa. Annie była również towarzyszką podróży podczas trasy koncertowej Stonesów. Za pomocą aparatu dokumentowała ich życie na scenie, a także poza nią. Razem próbowali wszelakich używek, od których fotografka nie mogła się później uwolnić. W latach 80. zdjęcia Leibovitz zaczęły pojawiać się w wielu znanych amerykańskich magazynach. W 1988 roku poznała Susan Sontag (pisarkę, eseistkę, autorkę m.in. „O fotografii), z którą postanowiła się związać. W wieku 51 lat urodziła pierwszą córkę, a cztery lata później zaadoptowała bliźnięta.

Annie wspomina, że najważniejsze było dla niej zbliżenie się do osoby, którą fotografuje, podejście bliżej. Pomógł jej w tym… obiektyw 50mmm. Co więcej, wszystkie sesje zdjęciowe Annie Leibovitz są przygotowywane z wielkim rozmachem. Autorka fotografii przygotowuje się do nich bardzo starannie – czyta o portretowanych osobach, słucha płyt, ogląda filmy…

{youtube} dNyIUlra9LU|600|450|0{/youtube}

{youtube} A0-UeVO6f5w|600|450|0{/youtube}

Paolo Roversi zainteresował się fotografią podczas rodzinnych wakacji w Hiszpanii w 1947 roku. Po powrocie do domu stworzył ciemnię i zaczął wywoływać swoje prace. W 1970 roku zaczął współpracować z Associated Press. Otworzył też swoje studio w Ravennie, gdzie fotografował lokalnych celebrytów oraz ich rodziny. Rok później, przez zupełny przypadek poznał dyrektora artystycznego Elle. Został zaproszony do Paryża w 1973 roku i nigdy nie opuścił tego miasta. Początkowo wykonywał małe zlecenia, ale z pomocą przyjaciół stawał się coraz lepszy w fotografii mody. W tym czasie niewiele jeszcze wiedział o historii fotografii, a twórców takich jak Avedon czy Newton poznał później. Lawrence Sackmann wziął pod swoje skrzydła Roversiego. Wszyscy inni asystenci tego trudnego fotografa uciekali z jego studia już po tygodniu. Paolo tego nie zrobił. Uczył się, ile mógł. Do tej pory pamięta słowa mistrza – “twój statyw i aparat muszą być dobrze zamocowane, ale twoje oczy i umysł muszą być wolne”. Dziewięć miesięcy później zaczął pracować na własny rachunek. Obecnie jest fotografem współpracującym z największymi modowymi magazynami oraz najlepszymi modelkami.

{youtube} rNKDOlPX3rI|600|450|0{/youtube}

{youtube}Rklwl5rWzWU|600|450|0{/youtube}

Daria Sekula