„Za chwilę”, „za pół godziny”, „jutro”. Codziennie wielu ludzi powtarza te magiczne zwroty. Czasami coś z nich wychodzi i faktycznie, odłozona czynność zostaje wykonana. Równie często zdarza się jednak, że w ostatniej chwili nadchodzi świadomośc ogromu pracy do zrobienia. Trzeba załatwić niezliczoną ilość spraw, a czasu jak na lekarstwo. Potem jesteśmy skłonni wyrzucać sobie zwłokę. Obietnice poprawy to nic nowego. Do następnego razu stoimy w gotowości, a gdy przychodzi o do czego… sytuacja się powtarza. Lenistwo? Słaba motywacja? A może prokrstynacja?

Etiologia zwlekactwa nie jest jasna. Terapeuci szkoły kalsycznej skłonni sa upatrywać jej przyczyn w stosunkach z bliska rodziną juz w okreśie wczesnego dzieciństwa. Rodzice przenoszą swoje wygórowane am,bicje na dziecko, które zmuszoine jest je zaspokajać. W przeciwnym razie spotyka je rozczaroiwnaie opiekunów i dezaprobata. Maluch pragnie każdego przejawu zadowolenia u matki i ojca zatem usiłuje zadowolić ich wymagania, które wciąż rosną. Od samego początku są nieadekwatnie wysokie, a niedowartościowany malec pragnie doskoczyć do poprzeczki postawinej zbyt wysoko. W ten sposób kształtuje się lęk przed porażką. Tak duży, że gdy pojawi się zadanie, prokrastynator będzie robił wszystko by zająć ręce i umysł. Lęk przes porażka paralizuje tak mocno jak lęk… przed sukcesem. Początkowa aprobata przeradza się wzazdrośc środowsika a nawet odrzucenie przez nie. Zwlekacze pragną opieki oraz uwagi. Ich poczucie bezpieczeństwa wzrasta gdy pracują w grupie. W takich sytuacjach wiedzą, że ktoś zawsze podejmie decyzję za nich, a ewentualne błędy poprawią pzoostali jej członkowie

Walka z wiatrakami?

Aby skutecznie pokonać własną prokrstynację nale zy zacząć od zmiany sposoby myslenia. Podejście do problemu wpływa na to czy i ja zostanie on rozwiązany. Oto kilka kroków, które skutecznie ułatwią wyjście z trudnej sytuacji

1. 1.Określ jasny i karowny cel.
2. 2.Podziel pracę na etapy. Upewni cię to ile już zostało zrobione, a co wciąż wymaga uwagi
3. 3.Nie myśl: „muszę to wykonać”, ale – „chcę i zrobię”.
4. 4.Nie zastanawiaj się nad ostatnim etapem pracy. Trzymaj się planu.
5. 5.Nie przerywaj raz rozpoczętej pracy
6. 6.Uwierz, że nie potrzeba Ci już nic więcej.
7. 7.Systematycznie poświęcaj czas każdemu z etapów pracy

Consuetudo est altera natura  

Walka ze zwlekaniem przypomina rzucanie nałogu. Im dłu żej powstrzymujesz się przed kuszącym odwlekaniem, tym większa sznasa, że coraz rzadziej będziesz poddawać się chęci odłożenia pracy. Dla wzmożenia motywacji obdarowuj się nagrodami, poproś znajomych o kontrolę.

*przyzwyczajenie drugą naturą. Cyceron

{youtube}4P785j15Tzk|600|450|0{/youtube}

Ewa Grześkow, fot