Czesław Mozil wziął udział w nietypowym projekcie!

Projekt “Kino Mocne” to współczesna interpretacja największych przedwojennych szlagierów  polskiego kina. Muzyka zawarta w albumie inspirowana jest twórczością Henryka Warsa, Władysława Szpilmana, Alfreda Metodysty czy Zygmunta Wiehlera. Towarzyszą im teksty Emanuela Szlechtera, Ludwika Starskiego, Jerzego Jurandota, Hanki Ordonówny czy Henryka Herolda Szpilmana i znane są z wykonań wybitnych aktorów i piosenkarzy pierwszej połowy XX wieku takich jak Eugeniusz Bodo, Aleksander Żabczyński, Hanka Ordonówna, Tola Mankiewiczówna czy Hanna Brzezińska.

Źródło: fashionpost.pl

Kto nie zna takich szlagierów, jak „Umówiłem się z nią na dziewiątą” w brawurowym wykonaniu Eugeniusza Bodo czy „Nie kochać w taką noc to grzech”, którą Aleksander Żabczyński śpiewał z Lodą Niemirzanką? Mijają lata, a melodie stworzone przez Henryka Warsa, Władysława Szpilmana czy Zygmunta Wiehlera wciąż wpadają w ucho. Teksty do przedwojennych piosenek pisali wówczas najlepsi: Emanuel Szlechter, Ludwik Starski, Jerzy Jurandot, Hanka Ordonówna czy Henryk Herold Szpilman, a genialne piosenki w kolejnych przebojach filmowych wyśpiewywali choćby Eugeniusz Bodo, Aleksander Żabczyński, Hanka Ordonówna, Tola Mankiewiczówna czy Hanna Brzezińska.

 

Projekt „Kino Mocne” łączy historię i współczesne spojrzenie na muzykę. Podkreśla pełną swobodę twórczą i dojrzałość interpretacji znakomitych wykonawców biorących udział w nagraniach pod wodzą Darka Makaruka, takich jak Czesław Mozil, Michał Urbaniak, Wojtek Mazolewski, Michael Patches Stewart, Tomek Lipiński, Robert Brylewski, Asja Czajkowska, Magda Dąbrowska.

 

Makaruk zachowując motywy źródłowe kompozycji, w produkcji „Kino Mocne” improwizuje z dźwiękami w sposób absolutnie abstrakcyjny. Dzięki czemu współczesność przeplata się z tradycyjnym brzemieniem przedwojennych kompozytorów.

Piosenki z płyty „Kino Mocne” znane są z filmów: „Piętro wyżej” (1937 r.), „Paweł i Gaweł” (1938 r.), „Ada! To nie wypada” (1938 r.), „Pani minister tańczy” (1937 r.) i „Wrzos” (1938 r.). Oryginalne, bogate w emocje, pełne humoru i hedonistycznej radości, wciąż zachwycają i są inspiracją dla kolejnych pokoleń muzyków. 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ