Żydowskie Muzeum w Londynie po raz pierwszy zaprezentowało światu wystawę o życiu piosenkarki Amy Winehouse, która zmarła w 2011 roku z powodu zatrucia alkoholem. Wystawa zatytułowana: Amy Winehouse: Portret rodzinny, zaprezentuje wiele rzeczy osobistych Winehouse, w tym jej pierwszą gitarę, kolekcje płyt, i nawet szafę. Zdjęcia rodzinne z młodszych lat wokalistki również na wystawione na ekspozycji. Wystawa powstała z pomocą brata Winehouse – Alexa i jego żony.

Pomoc rodziny w wykreowaniu takiej ekspozycji sprawia, że będzie ona miała charakter zarówno osobisty, jak i intymny. Dzięki niej możemy lepiej poznać piosenkarkę, której śmierć zaskoczyła cały świat. Przypomina ona o żydowskich korzeniach wokalistki, z których niewielu zdaje sobie sprawę. Nie zabraknie tu ciekawych zdjęć, zwłaszcza tych, które nie były jeszcze pokazywane szerszemu gronu odbiorców oraz przedmiotów należących do Amy (w tym książek i strojów).

Wystawa przedstawia Winehouse przede wszystkim jako kogoś, kto kochał muzykę, był świadomy siebie i swojego talentu. Zobaczyć można wiele płyt z kolekcji jej ulubionych wykonawców jak Aretha Franklin i Ray Charles, Frank Sinatra, Tony Bennett i Carole King. Kiedy zaczęła się jej kariera, zatrzymała wszystkie plakietki i opaski, które otrzymała podczas występów na festiwalach.

Ta młoda kobieta z wystawy jest prawie nie do poznania w porównaniu z gwiazdą, którą widzieliśmy po Back do Black. Muzeum Żydowskie kreuje wizerunek Amy Winehouse jako osoby, która była dość beztroska i prawie anielska, a niekiedy nawet bezczelna.

Wystawa skłania także do refleksji, nie wiadomo gdzie kończy się jawa, a gdzie zaczyna się rzeczywistość. Jak ten „mały żydowski dzieciak” z północnego Londynu z wielkim talentem przeistoczył się w kobietę z talentem, ale też z problemami narkotykowymi, skomplikowanym życiem osobistym? Dlaczego tak szybko zakończyła się kariera i życie, które dopiero się rozpoczęły? Na te i wiele innych pytań możemy znaleźć odpowiedź podczas wycieczki po Muzeum Żydowskim do 15 września.

Anna Matysek, fot. Festival Eurockéennes/wikipedia.pl/CC 3.0