Praca na ten temat ukazała się w piśmie „PLOS Genetics” (https://journals.plos.org/plosgenetics/article?id=10.1371/journal.pgen.1008277).

Jak piszą autorzy artykułu, na całym świecie są ogromne trudności z kontrolowaniem epidemii otyłości, ponieważ wynika ona z interakcji pomiędzy genetyką człowieka a jego stylem życia. Jako antidotum oraz środek zapobiegawczy lekarze często zalecają ćwiczenia fizyczne. Nie jest jednak jasne, które z nich najskuteczniej zmniejszają przyrost masy ciała u osób, których geny zwiększają prawdopodobieństwo otyłości.

W swoim najnowszym badaniu naukowcy z National Taiwan University przebadali blisko 18,5 tysiąca dorosłych Chińczyków Han, będących w wieku od 30 do 70 lat. Specjaliści analizowali interakcje między profilem genetycznym tych osób – a preferowanym przez nich rodzajem aktywności fizycznej. Szczególną uwagę zwracali na takie zmienne, jak wskaźnik masy ciała (BMI), procentowa zawartość tkanki tłuszczowej i stosunek talii do bioder.

Badacze odkryli, że regularnie uprawiany jogging jest najlepszym rodzajem ćwiczeń w leczeniu i prewencji otyłości. Oprócz biegania także wspinaczka górska, marsze, spacery, niektóre rodzaje tańca i długie praktyki jogi również skutecznie zmniejszały BMI u osób predysponowanych do otyłości. Autorów pracy zaskoczyło natomiast to, że jazda na rowerze, ćwiczenia rozciągające, pływanie i tzw. Dance Dance Revolution (DDR) nie przeciwdziałały genetycznym skłonnościom do otyłości.

„Podsumowując: nasze badanie sugeruje, że jeśli chodzi o otyłość, to genetyka nie jest wyrocznią. Nasze +genetyczne przeznaczenie+ można skutecznie zmienić poprzez regularne wykonywanie kilku konkretnych rodzajów ćwiczeń – piszą autorzy publikacji. – A ponieważ otyłość nadal stanowi poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego, korzyści płynące z ćwiczeń fizycznych są nie do przecenienia”.

źródło: Nauka w Polsce PAP