Pragnienie posiadania rodziny, ustabilizowanego życia, bycia kochaną oraz w niektórych przypadkach kierowanie się presją opinii społecznej sprawia, że kobiety decydują się na związek bez miłości. Czy takie rozwiązanie może przynieść upragnione szczęście?

W dawnych czasach małżeństwa były aranżowane przez rodziców chłopaka i dziewczyny, sami zainteresowani zazwyczaj nie mieli w tej kwestii nic do powiedzenia. Współcześnie w Polsce mamy ten komfort, że kobieta sama postanawia, kto będzie jej wybrankiem. Pomimo tego, wiele z nich decyduje się na partnerstwo, które nie opiera się na uczuciu miłości. Dla niektórych ważniejsza jest stabilizacja i bezpieczeństwo. Dostatnie życie, brak trosk o kwestie finansowe oraz zero wyrzeczeń czasami oddziałują bardziej niż motyle w brzuchu. Zwolenniczki relacji opierających się na przyjaźni argumentują swoją decyzję tym, że zakochanie i fascynacja przemijają. Po latach związku pozostaje jedynie frustracja, wzajemne pretensje. Często towarzyszy temu również niepewność finansowa. Czy warto tak ryzykować? Ich zdaniem nie. Ładna biżuteria, cotygodniowe wypady na zakupy, wizyty w salonach piękności i zagraniczne wyjazdy są im w stanie zrekompensować brak życia uczuciowego.

Zakochanie przychodzi i odchodzi, a lata lecą. Spokojny dom, śmiech dzieci, rola pani domu to dla niektórych kobiet priorytet. Kończą studia, zaczynają pracować i patrzą jak ich szczęśliwe koleżanki zaręczają się, wybierają białe suknie, a potem rodzą gromadkę pociech. One jednak nadal pozostają samotne. Kiedy spotykają się w gronie swoich przyjaciółek słyszą tylko: „To jak tam, poznałaś kogoś?” albo wyłapują ukradkowe, dwuznaczne uśmiechy i jednoznaczne spojrzenia. Czują się gorsze, niepotrzebne. Co prawda bycie singlem jest modne, ale głęboko w świadomości ludzi pozostaje zakorzenione przeświadczenie, że samotna kobieta po 30. to niespełniona i pechowa osoba (której być może nikt nie chce albo coś z nią nie tak…). Bycie żoną i matką jest, zdaniem wielu, jedyną słuszną i gwarantującą szczęśliwe życie rolą. Dlatego niektóre panie zrezygnowane wchodzą w związki z mężczyznami, których nie kochają. Widząc na ulicach szczęśliwe, zakochane pary, tłumaczą sobie, że przecież ich mężem jest dobry człowiek, mają cudowne dziecko, niczego im nie brakuje. Nawał obowiązków powoduje, że na co dzień rzadko myślą o swoim życiu, trudne momenty pojawiają się przeważnie porą nocną, kiedy dochodzi do miłosnych zbliżeń. Wiele kobiet, będących w takiej sytuacji, poznaje potem kogoś po latach i wchodzi w niezobowiązujące relacje. To z kolei rodzi wyrzuty sumienia, że ranimy innego człowieka, który nas kocha, a także frustrację, że tej ukochanej osobie możemy poświęcić tak mało czasu. Posiadanie dzieci dodatkowo komplikuje sprawę.

Mówi się, że ideałem mężczyzny jest niegrzeczny facet z dobrymi manierami. Czy to prawda? Chyba coś w tym jest. Zakochujemy się przeważnie w przystojnych, bezczelnych i wygadanych chłopakach. Na tych zwyczajnych, miłych i zachowawczych zwracamy uwagę znacznie rzadziej. Niestety ten wymarzony typ ma zazwyczaj duże powodzenie i często wykorzystuje to, raniąc zakochane w nim kobiety. Niejednokrotnie taki cios powoduje, że boimy się ponownie zakochać albo należymy do tego gatunku osób (jeżeli możemy o takim mówić), które kochają tylko raz w życiu. Owa obawa przed kolejnym zranieniem bądź przekonanie o tym, że już nigdy nie poczujemy czegoś podobnego, popychają kobiety w ramiona tych dobrych i spokojnych mężczyzn, którzy otaczają je czułą opieką. Choć w tych związkach zazwyczaj im czegoś brakuje, znajdują pewną formę szczęścia. Wiele z nich mówi też, że uczucie przychodzi z czasem. Co prawda nie opiera się na silnej chemii, jednak ma silniejsze podstawy. Składają się na nie zaufanie i przyjaźń.

Co tu ukrywać, większość z nas to jednak niepoprawne romantyczki, które już od dzieciństwa snują marzenia o księciu na białym koniu. Kobiety, które na pierwszym miejscu stawiają miłość i nie wyobrażają sobie związku bez tego uczucia, nazywają pozbawione go relacje układem. Trudno odmówić im racji. Poświęcamy swoją uwagę i oddajemy ciało w zamian za pieniądze, ustabilizowane życie, spokojny dom, rodzinę oraz inne rzeczy, które wydają nam się ważniejsze niż trwające kilka lat uniesienia. Przeciwniczki realistycznego myślenia twierdzą, że choć chwile gwałtownych miłosnych wzlotów faktycznie mijają, związek wchodzi potem w głębszą fazę. Natomiast to, czy przetrwa, zależy od obojga partnerów.

Czy warto zatem decydować się na związek bez miłości? Przede wszystkim powinnyśmy zastanowić się, co w życiu jest dla nas najważniejsze. Czy będziemy umiały spędzić całe życie z człowiekiem, którego nie kochamy? Co będzie, jeśli po latach poznamy innego mężczyznę i obdarzymy go uczuciem, a będziemy już posiadały nie tylko męża, ale i dzieci? Na te pytania każda samotna kobieta musi odpowiedzieć sobie sama.

Zachęcamy do odwiedzenia naszego sklepu. Pod tym adresem znajdziecie sukienki idealne na romantyczną kolację we dwoje.