Uprawianie sportu ma niewątpliwie wiele atutów – wpływa na wzmocnienie wydolności i kondycji organizmu, poprawienie jego siły i zręczności, lepsze dotlenienie i samopoczucie. Ale sport to również ryzyko doznania kontuzji, na które szczególnie narażeni są amatorzy, zwłaszcza w początkowej fazie treningów.

Rozpoczynając przygodę ze sportem musimy być świadomi niebezpieczeństwa nabawienia się kontuzji oraz ich konsekwencji. Przyłóżmy, zatem należytą uwagę do profilaktyki i odpowiedniej ochrony naszego układu kostno-mięśniowego – ostrzega dr Przemysław Kołakowski, ortopeda i kierownik medyczny Szpitala Centrum ENEL-MED w Warszawie.

Amatorzy, w przeciwieństwie do zawodowych sportowców, nie zawsze mają dostęp do fachowej wiedzy profesjonalnych trenerów czy programów odnowy biologicznej. Stąd też, w równym, jeśli nie większym stopniu, narażeni są na różnego rodzaju kontuzje i urazy. Często wynikają one z rozpoczynania obciążających ćwiczeń bez właściwej rozgrzewki, intensywności aktywności sportowych niedopasowanych do możliwości organizmu czy nieodpowiednio dobranego sprzętu sportowego.

Najczęstsze urazy i ich przyczyny

Typowe problemy pojawiające się u osób aktywnie spędzających czas, zarówno u amatorów, jak i zawodowców, można podzielić na dwie grupy:

1. 1)„duże” – dochodzi do zadziałania znacznych sił, często skutkują widoczną kontuzją           (np. stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia),
2. 2)„małe” – mikrourazy powstające na skutek nadmiernej eksploatacji, czyli powtarzających się przeciążeń (np. w trakcie treningów siłowych).

W początkowej fazie najczęstsze są przeciążenia i naciągnięcia, jednak musimy pamiętać, że w dalszej perspektywie obie grupy urazów prowadzą do powstania zmian zwyrodnieniowych.

Warto również wiedzieć, że powtarzające się ruchy obciążające stawy i mięśnie prowadzą do powstawania schorzeń takich jak: łokieć tenisisty czy golfisty, kolano skoczka lub też zwyrodnienie ścięgna Achillesa. Stoją za nimi właśnie zmiany zwyrodnieniowe będące konsekwencją uszkodzeń
w obrębie ścięgien lub zmian chorobowych, związanych z miejscem przyczepu elementów ścięgnistych mięśni do kości. Dodatkowo, pierwszą z grup możemy podzielić na zapalenia ścięgien, które zazwyczaj pojawiają się w krótkim okresie od rozpoczęcia aktywności oraz zmiany zwyrodnieniowe ścięgien związane z długotrwale występującymi przeciążeniami powodującymi mikrourazy.