Do tej pory muzyczne próby Doroty Masłowskiej wywoływały mieszane uczucia widowni. Część osób była zaintrygowana, część uważała, że Masłowska powinna skupić na tym, co jej wychodzi najlepiej – czyli na pisaniu książek. Tym razem jest jednak inaczej. Pisarka, przy okazji święta niepodległości, poruszyła temat, który (jak na razie) skutecznie dzieli Polaków i otworzyła tym samym furtkę kolejnym dyskusjom. Masłowska w biało-czerwonym dresie śpiewa bowiem o… tęczy.

To jest Polska, witamy nad Wisłą/ To są nasze billboardy, to są nasze kościoły/ A to takie ni to lasy, ni to wysypiska/ A to czarne nad wszystkim, to co się tak dymi i kiwa, to jest nasza tęcza. Tak śpiewa Masłowska, a w teledysku, w nomen omen tęczowej scenerii, występuje Michał Piróg. Jednak tylko on wyłamuje się poza smutny, szary świat, o którym śpiewa artystka.

Przez większą część wideoklipu mamy do czynienia z szarym tłem, które jest niejako zwizualizowaniem przekazu piosenki.

Komu to szkodziło, że było pusto, szaro. Ludziom do twarzy pasowało.

Tęcza? No każdy by się wkur….

Dorota Masłowska jest bardzo uważnym obserwatorem polskiego społeczeństwa, który nasze narodowe bolączki przedstawia za pomocą prostego, często tzw. kibolskiego języka. Dzięki temu wydźwięk jej manifestu jest mocniejszy.

Tęcza od kilku lat jest niechlubnym bohaterem 11 listopada. Według krytyków, artystyczna instalacja jest lewacko-gejowskim manifestem, który szpeci warszawską architekturę. Oponenci pukają się w głowę i pytają od kiedy kilka kolorowych pasków może zagrozić tożsamości narodowej Polaków.

Masłowska w typowy dla siebie, ironiczny sposób podaje odpowiedź. 

Ma być czarno-biało, ma być czarno-biało/ Ma być biało-biało, a najlepiej szaro-szaro.

W tym roku tęcza ocalała, ale miasto i tak musi lizać rany po patriotycznych pochodach. Nikt nie spalił instalacji, ale ucierpiało wiele chodników, znaków drogowych i ulic. Najwyraźniej niektórych energia i radość z powodu wolności rozpiera aż zanadto.

{youtube} V9XOtdXY9kQ |600|450|0{/youtube}

Katarzyna Mierzejewska